vn.

to vibrate;
to shudder;
to tremble.

չ.

ԹՌԹՌԱՄ ԹՌԹՌԵՄ կամ ԹՐԹՌԵՄ. Ստէպ թռանիլ իբրեւ զթիթեռն, շարժիլ. ոստոստել. թռչըտիլ, թռթռիլ.

(Զսիրտն) եւ յետ վախճանին տակաւին եւս թնդալ եւ թռթռալ ասեն, իբրեւ առաջին եղեալ, եւ յետոյ ապականեալ. (Փիլ. այլաբ.։)

Զնորափետուր ձագօքն միշտ թռթռելով. (Լաստ. ՟Ժ։)

Կաքաւն զանձն իւր առաջի դնէ որսորդաց, թրթռէ երթայ, ոչ ունել տայ որսորդացն. (զձագս իւր). (Սեբեր. ՟Ժ։)