Թնդումն, ման

s.

ԹՆԴԻՒՆ ԹՆԴՈՒՄՆ. ἧχος, ψόφος sonus, strepitus, fragor, strepitus συγκρουσμός collisio κίνησις motus σφυγμός pulsus παλμός vibratio, palpitatio Թունդ. թինդ. դղրդիւն. շարժումն. բախիւն. կոփիւն. շաչիւն. շառաչիւն. թունտ, դփըռտոց.

Թնդիւն՝ ոտնաձայն վահանաւոր վառելոց։ Թնդիւն վահանաց, կամ զօրաց. (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 41. ՟Բ. Մակ. ՟Ե. 3։ ՟Գ. Մակ. ՟Ե. 17։)

Թնդիւն որոտմանց։ Թնդիւնք եւ որոտմունք։ Ձայնք ահեղք, հնչիւնք եւ թնդիւնք։ Շաչիւն եւ թնդիւն առնելով, եւ որոտումն ասեմք այսմիկ. (Ճ. ՟Ա.։ Ոսկ. ի ՟ժ. կուս.։ Եղիշ. ՟Ը։ Արիստ. աշխ.։)

Եթէ սակաւ մի թնդիւն, ընդոստիմ. (Նար. ՟Ի՟Գ։)

Զիա՞րդ սիրտն ի ներքս անդ միշտ անդադար զթնդիւն պատրաստէ։ Զշարժմունս երակացն, եւ զթնդումն սրտին։ Զերակսն պնդեն, ստոյգ նկատեն զթնդմունսն. (Կոչ.։ Սարգ.։ Փիլ.։)

Եղեւ թնդիւն (կամ թինդիւն) մեծ. (Հ=Յ. նոյ. ՟Ե.։)

Զ ի վեր վազումն սրտիդ, եւ զթնդմունս (կամ զթըդմունս) ի բաց բառնայ. (Բրս. բարկ.։)

Յայնժամ ամենայն արարածք ահիւ եւ դողութեամբ թնդիւն առնուն. (Մաշտ. ջահկ.։)

Շարժումն առանց բարբառոյ եւ թնդման։ Գազանաց ձայնք եւ մարդկան եւ գործեաց, եւ ամենայն թնդմունք. (Պղատ. տիմ. եւ Պղատ. օրին. ՟Բ։)

Թնդմունք գազանացն։ Ի թնդմանց եւ յառաչս երեւութիցն։ Աչքն, երկիւղի հասելոյ կալելոյ, շարժմունս եւ թնդմունս անկարգս ընդունելով յինքն. (Պերիարմ.։ Սարգ.։ Փիլ.։)

Թնդմամբ յանդընդէն՝ սանդարամետէն ի հնչման ձայնէն։ Եւ ընդ ձայնին ահեղ թնդման, եւ այլն. (Գանձ.։)