cf. Թթուութիւն.
ԹԹՈՒՈՒԹԻՒՆ ԹԹՈՒԹԻՒՆ. Թթու գոլն. համ թթու. թթւութիւն. ... ὁξύτης acrimonia δυσχέρεια acerbitas
Կէսքն ի ծառոց, որ ի բնէ զթթուութիւն եւ զդաժանութիւն ունիցին, (ի մշակիլն) հալի եւ կորնչի ի նոցանէ դառնութիւն եւ թթութիւն. (Վեցօր. ՟Ե։)
Թթութիւն եւ խստութիւն, յաւէտն եւ նուազն թթու տարբերին ի միմեանց. (Նիւս. բն.։)
Ընդ թթուութեան նռնենոյն տաղտկացաւ թզենի. (Մխ. առակ. ՟Ժ։)
Ի քաղցր համոյն ի թթուութիւն դարձուցանէ. (Լմբ. սղ.։)
Խմորոյ պղպջակիլն եւ ուռնուլն եւ թթութիւն. (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թթութիւն | թթութիւնք |
| accusatif | թթութիւն | թթութիւնս |
| génitif | թթութեան | թթութեանց |
| locatif | թթութեան | թթութիւնս |
| datif | թթութեան | թթութեանց |
| ablatif | թթութենէ | թթութեանց |
| instrumental | թթութեամբ | թթութեամբք |