adj.

winged, that has wings.

adj.

πτερωτός, ὐποπτέρος, πετόμενος, πετάμενος alatus, pennatus Ունակ թեւոց. թռչուն, եւ թռչողական.

Զամենայն թռչունս թեւաւորս. (Ծն. ՟Ա. 20. 21։ Սղ. ՟Հ՟Է. 27։ ՟Ճ՟Խ՟Ը. 10։)

Թեւ՝ թեւաւորի՛ (է) թեւ, եւ թեւաւորն՝ թեւով թեւաւոր. (Արիստ. առինչ.։)

Թեւաւորս զսրբոցն իմացութեանց ոտս ձեւացուցանէ Աստուածաբանութիւնն. (Դիոն. երկն.։)

Ետ ինձ Քրիստոս ձի թեւաւոր. (Հ=Յ. յնվր. ՟Ը.։)

Ասի եւ զազգէ ինչ օձի, կամ զքարբէ.

Օձք թեւաւորք. (Ես. ՟Ժ՟Դ. 29։)

Յարձակեալք իբրեւ օձք թեւաւորք յառաջեցին թշնամիքն. (Ղեւոնդ. ՟Բ։)

Վասն թեւաւոր օձիցն խարամանեաց՝ որ էին անդ. (Եփր. ել.։)

Եւս եւ զայլոց իրաց տարածելոց ըստ նմանութեան թեւոց.

Խորտակեցից զապարանս թեւաւորս. (Ամովս. ՟Գ. 15։ (եբր. ձմերոց))

ո՛ւր ասէ (Լմբ.)

Ապարանս թեւաւորս զվերնատունսն կոչէ։

Հօրն զօրութիւն ի վերայ անցեալ նստի ի վերայ թեւաւոր կառաց՝ առ հասարակ ի վերայ ամենայն աշխարհի, վարելով զնա։ Քանզի թեւաւոր էին զօրութիւնքն, թեւաւոր կառօք ի վերայ ամենայն աշխարհիս բնաւորեցան նստել. (Փիլ. լին. ՟Դ. 51. եւ Փիլ. տեսական.։)

Թեւաւոր առաքինութիւն երկուս լծեաց՝ աղօթս եւ ողորմածութիւնս. (Բրս. չար.։)

Զթեւաւորէ զքեզ կախէ (այսինքն զքառաթեւ խաչէ). (Անյաղթ բարձր.։)

Ի խաչ թեւաւոր ըզձեռսդ ահաւոր բեւեռեալ ի խոր. (Գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թեւաւոր թեւաւորք
accusatif թեւաւոր թեւաւորս
génitif թեւաւորի թեւաւորաց
locatif թեւաւորի թեւաւորս
datif թեւաւորի թեւաւորաց
ablatif թեւաւորէ թեւաւորաց
instrumental թեւաւորաւ թեւաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Թեւաւորիմ, եցայ

Թեւաւորութիւն, ութեան

Voir tout