pl. s.

the relations, the kindred.

s.

ԹԱՅՐԱԹՈՏՔ կամ ԹԱՐԱԹՈՏՔ. Ընտանիք, մերձաւորք.

Եկի քակել զայր ի հօրէ եւ այլն. ո՛չ եթէ դոյզն ինչ թայրաթոտք ընդ միմեանս անկանիցին, այլ կարի հարազատք եւ սիրելիք միմեանց. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 10։)

Ի վաղիւ անդր յարեան ժողով եղբարք եւ թայրաթոտք եւ ամենայն ազգատոհմք. (Եփր. ել.։)

Բարեկամք եւ բարեասացք, եւ բազում ազգատոհմք եւ թաթարոտք. (Վեցօր. ՟Ե։)