castrated, gelt.
ԹԱՂԱՍՄԱՒՈՐ կամ ԹԱՂԱՄՍԱՒՈՐ. θλαδίας, θλασίας eunuchus, cui testes contusi Ներքինացեալ ջախմամբ. որ ասի եւ Մալեալ. եբր. մայուք, ճմլեալ։ (Ղեւտ. ՟Ի՟Բ. 24.) ուր քանզի ոմանք ընթեռնուն թաղամսաւոր,
ըստ նմին եւ Վարդան մեկնէ աստ այսպէս.
Զթաղամսաւորն, որ հաստացեալ թաղիացեալ լինի ուրեք միսն, եւ խառնեալ ընդ կաշին, եւ չքերթուի։
Զորոյ զբանսն Ստեփ. լեհ. ընթեռնու այսպէս.
Զթաղասմաւորն, որ հաստատեալ թաղեալ լինի միսն, եւ խառնեալ ընդ կաշին։
Իսկ ի Հին բռ. գրի.
Թաղամսաւոր, ջրջրկոտ։
cf. ԹԱԼԱՍՄԵՂ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թաղասմաւոր | թաղասմաւորք |
| accusatif | թաղասմաւոր | թաղասմաւորս |
| génitif | թաղասմաւորի | թաղասմաւորաց |
| locatif | թաղասմաւորի | թաղասմաւորս |
| datif | թաղասմաւորի | թաղասմաւորաց |
| ablatif | թաղասմաւորէ | թաղասմաւորաց |
| instrumental | թաղասմաւորաւ | թաղասմաւորաւք |