to solicit earnestly, to importune, to entreat with earnestness;
to molest, to annoy, to vex, to torment, to cease not from entreating, or causing annoyance.
ἑνοχλέω turbo, molestus sum, perturbo, molestiam creo ὐπωπιάζω sugillo Նեղել եւ աշխատ առնել՝ ժտելով. ստիպել. ձանձրացուցանել.
Պատմեաց նմա, քանզի թախանձեաց զնա. (Դտ. ՟Ժ՟Դ. 17։)
Կամ թէ թախանձիցէ՞ ոք զքեզ, զի տացես պատասխանի. (Յոբ. ՟Ժ՟Զ. 3։)
Զի մի՛ իսպառ եկեալ թախանձիցէ զիս. (Ղկ. ՟Ժ՟Ը. 5։)
Պա՛րտ է անամօթ զողորմութիւնն Աստուծոյ թախանձել. (Կլիմաք.։)
Տէրն քո ընդ այն ցասնու, յորժամ ոչ ստէպ թախանձիցես. եւ դու իշխես ցասնուլ՝ յորժամ թախանձիցիս. (Ոսկ. ես.։)
Վասն է՞ր ի մեծացուցչէն վրիպեալ՝ եւ զչքաւորն թախանձես. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 3։)
Ի թախանձելոյ կանանցն կատարէ զկամս արքայի. (Խոր. ՟Բ. 23։)
Զանսահմանելիդ միշտ թախանձեսցէ. (Նար. ՟Ծ՟Դ։)
Թախանձել զվրէժխնդրութիւն, կամ զկատարումն. եւ այլն։ Թախանձէ Աստուծոյ. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.։)
Նեղիլ. կարօտիլ. եւ Թախծել.
Ոչ ինչ կարի իմիք թախանձիցիս. (Ոսկ. եբր. ՟Ի՟Ը.) յն. կարօտիցիս. այսինքն նեղեսցիս կարօտութեամբ։
Թախանձեալ եւ մորմոքեալ սրտիւ. (Զքր. կթ.։)
Իսկ մեղսասէրքն թախանձին. (Շար.։ եւ Յիսուս որդի.։)
Կամ Անցանել ըստ չափն. յանցանել. πλημμελέω incomposite ago, pecco
Այն ինչ արդեօք՝ որ թախանձեսցի ի սոցունց՝ արտաքս ելանել կամ ի ներքս մտանել. (Պղատ. տիմ.։)