ԸՌԻՇՏ ԸՌՇՏՈՒԹԻՒՆ. ԸՌԸՇԴՈՒԹԻՒՆ. cf. ՌԻՇՏ, ՌՇՏՈՒԹԻՒՆ։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ըռըշդութիւն | ըռըշդութիւնք |
accusatif | ըռըշդութիւն | ըռըշդութիւնս |
génitif | ըռըշդութեան | ըռըշդութեանց |
locatif | ըռըշդութեան | ըռըշդութիւնս |
datif | ըռըշդութեան | ըռըշդութեանց |
ablatif | ըռըշդութենէ | ըռըշդութեանց |
instrumental | ըռըշդութեամբ | ըռըշդութեամբք |