familiarity, confidence, communication, frequeutation;
habit;
intimacy;
friendship;
— ընդ կնոջ, carnal intercourse with a woman;
յ— կոչել, to domesticate, to tame.
ԸՆՏԱՆՈՒԹԻՒՆ կամ ԸՆԴԱՆՈՒԹԻՒՆ. οἱκειότης, τὸ οἱκεῖον familiaritas, privata necessitudo Ընտանի գոլն՝ ըստ ամենայն առման. մերձաւորութիւն. ազգականութիւն. ծանօթութիւն. հարազատութիւն. նմանութիւն. եւ Ընտելութիւն.
Ընտանութիւն մարմնոյ. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Ը. 6։ ՟Ի. 19։)
Սատակելի է իբրեւ թշնամի, սակաւ ինչ փոյթ արարեալք ընտանութեան. (Փիլ. բագն.։)
Զընտանութեան անուանսն ի մէջ բերէ՝ զեղբօրն եւ զքեռն. (Սարգ. յկ. ՟Է։)
Անհամեմատ բարի՝ ընտանութիւնն Աստուծոյ է. (Մխ. երեմ.։)
Ընտանութիւն առ հայրն։ Առ քեզ ընտանութեան։ Յընտանութենէ իմաստնոց։ Մերձաւոր ընտանութեամբ։ Յընտանութիւն արեանն Յիսուսի ներկեալ զարդարես. (եւ այլն. Նար.։)
Եւ իբր Ընդելութիւն. կամ հեղութիւն. ἠμερότης mansuetudo
Յընտանութիւն եւ ի հասարակութիւն կոչելով. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընտանութիւն | ընտանութիւնք |
| accusatif | ընտանութիւն | ընտանութիւնս |
| génitif | ընտանութեան | ընտանութեանց |
| locatif | ընտանութեան | ընտանութիւնս |
| datif | ընտանութեան | ընտանութեանց |
| ablatif | ընտանութենէ | ընտանութեանց |
| instrumental | ընտանութեամբ | ընտանութեամբք |