adj. s.

familiar, one who is of the family, acquaintance, intimate friend.

adj. s.

οἱκεῖος domesticus Ընտանի ոք. անձն տան. իւրքն.

Երանի՛ որ ունիցի զաւակ ի Սիովն, եւ ընտանեակք իցեն նորա յԵրուսաղէմ. (Ես. ՟Լ՟Ա. 9.) (այսպէս եւ յն. իսկ յեբր. թանուր. որպէս թոնիր. լծ. ընդ թանըմագ, իբր ծանօթ)։

Զտառապեալ ընտանեակսն թափել ի բռնութենէ. (Ագաթ.։)

Խորհուրդ է ինձ եւ ընտանեկաց իմոց. (ՃՃ.։ եւ Մծբ. ՟Ժ՟Թ։ եւ Յհ. կթ.։)