riches, abundance of wealth.
ԸՆՉԱՒԷՏՈՒԹԻՒՆ կամ ԸՆՉԱՒԵՏՈՒԹԻՒՆ. πορισμός, εὑπορία acquisitio, opulentia Փարթամութիւն. ճոխութիւն. մեծութիւն. բազմաշահութիւն։ (Իմաստ. ՟Ժ՟Գ. 19։ Մանդ. ՟Զ։ Յհ. իմ. ատ.։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 5։ ՟Բ. 23։ Վրք. հց. ՟Ի՟Ա։ Գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընչաւէտութիւն | ընչաւէտութիւնք |
| accusatif | ընչաւէտութիւն | ընչաւէտութիւնս |
| génitif | ընչաւէտութեան | ընչաւէտութեանց |
| locatif | ընչաւէտութեան | ընչաւէտութիւնս |
| datif | ընչաւէտութեան | ընչաւէտութեանց |
| ablatif | ընչաւէտութենէ | ընչաւէտութեանց |
| instrumental | ընչաւէտութեամբ | ընչաւէտութեամբք |