ԸՆՉԱՒԷՏՈՒԹԻՒՆ կամ ԸՆՉԱՒԵՏՈՒԹԻՒՆ. Փարթամութիւն. ճոխութիւն. մեծութիւն. բազմաշահութիւն։ (Իմաստ. ՟Ժ՟Գ. 19։ Մանդ. ՟Զ։ Յհ. իմ. ատ.։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 5։ ՟Բ. 23։ Վրք. հց. ՟Ի՟Ա։ Գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընչաւետութիւն | ընչաւետութիւնք |
| accusatif | ընչաւետութիւն | ընչաւետութիւնս |
| génitif | ընչաւետութեան | ընչաւետութեանց |
| locatif | ընչաւետութեան | ընչաւետութիւնս |
| datif | ընչաւետութեան | ընչաւետութեանց |
| ablatif | ընչաւետութենէ | ընչաւետութեանց |
| instrumental | ընչաւետութեամբ | ընչաւետութեամբք |