cf. Ընկուզենի.
ԸՆԿՈՒԶԻ կամ ԸՆԳՈՒԶԻ. καρύα nux κάρυϊνος nuceus Ընկուզոյ ծառն՝ պատուականն ի փայտս. եւ որ ինչ է ի փայտէ ընկուզոյ. ընկզի ծառ, ընկզենի. (եբր. լուզ, էկօզ. եւ շաքէտ, որ եւ նշենի)
Ի պարտէզս ընգուզեացն իջի. (Երգ. ՟Զ. 10։)
Գաւազան ընկուզի. (Ծն. լ. 37։ Երեմ. ՟Ա. 11։)
Յառաջագոյն բոյս արձակէ ընկուզի, եւ յետոյ ծաղկէ։ Ոչ եթէ անգէտ եմ ընկուզւոյդ անուան. (Փիլ. ել. ՟Բ. 76։)
Ըստ օրինակի ընկուզեաց. (Վեցօր. ՟Ե։)
Գաւազանն՝ նշանակ խրատու. ընգուզին՝ լուսաւորութիւն բանին. գաւազան՝ խաչն, ընգուզի մկրտութիւնն. (Մխ. երեմ.։)