cf. Ընծայաբեր.
Տարօղ ընծայից. ընծայաբեր. ընծայ տանօղ կամ տանելով.
Ինքն անցանէ ի Պարսս՝ ընծայատար Դարեհի. (Խոր. ՟Բ. 45։)
ԸՆԾԱՅԱՏԱՐ ԼԻՆԵԼ. ԸՆԾԱՅԱՏԱՐԵԼ. Ընծայս տանել մատուցանել. ընծայաբերել.
Զի ամենեքին օժտաբեր ընծայատար լիցին մեծի հարսանեացն. (Ագաթ.։)
Նոյն եւ յընծայատարելոյ եւ առ թագաւորսն երեւելագոյն. (Պիտ.։)