that lives or dwells together, neighbouring, adjacent.
σύνοικος contubernalis, vicinus Բնակակից. մերձաւոր.
Յաղթելով մի ի բազմացն՝ յաղթողին նման լինիցի, նորին զուգաբնակ մնալով. (Պղատ. տիմ.։)
ԶՈՒԳԱԲՆԱԿ ԼԻՆԵԼ. ԶՈՒԳԱԲՆԱԿՈՒԹԻՒՆ. συνοικία societas Իմիասին բնակել. բնակակիցն լինել. կենակցութիւն.
Ելանէ յանմարմնականացն դադարս, եւ ընդ նոսա ... զուգաբնակն լինել երգակցէ. (Յհ. իմ. ատ.։)
Յամուսնութիւնս եւ ի զուգաբնակութիւնս շարամերձեսցին. (Ճ. ՟Ա.։)
Զամենայն հնար գտանել, որով այսպիսի ամենայն զուգաբնակութիւնս միշտ բարբառիցի. (Պղատ. օրին. ՟Բ. (գրեալ էր, զուգաբանութիւնս)։)
Ի սակս մանկանց զուգաբնակութիւն առնել (լծակցաց). (անդ. ՟Ժ՟Ա։)