adv. նխ.

Զո՛յգ, այսինքն հաւասարապէս. միօրինակ. նոյնպէս. եւ նման.

Զուգաբար զերկուս ասացեալ մասունսն գումարեալս ի մի վայր իմասցի. (Փիլ. լին.։)

Առ ի զուգաբար բաժանել ընդ ինքն զջրաբաշխութեան ծաւալումն՝ արդարակ հարթութեամբն. (Պիտ.։)

Որ զուգաբար է անկեալ, այլում եւ նա յարուցանողի պատեհագունի կարօտի. (Բրս. յուդիտ.։)

Զուգաբար անմարմնոցն զերկրաւորքս երեւեցուցեր. (Գանձ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Զուգաբարբառ

Voir tout