cf. Եփ;
— մետաղաց, ապակւոյ, annealing of metals or glass.
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | եփումն | եփմունք |
accusatif | եփումն | եփմունս |
génitif | եփման | եփմանց |
locatif | եփման | եփմունս |
datif | եփման | եփմանց |
ablatif | եփմանէ | եփմանց |
instrumental | եփմամբ | եփմամբք |