adj.

ԵՐԵՔՏԱԿԵԱՆ ԵՐԵՔՏԱԿԷՆ. Ունօղ երիս տակս կամ շարս.

Զկրտսեր մարգարիտն երեքտակեան (կամ երեքտակէն) վարսակալ ածել. (Խոր. ՟Բ. 7։ յորմէ եւ Ասողիկ. ՟Ա. 6. ունի Երեքտակեան։)