φαίνων phaenon κρόνος saturnus Բարձրագոյնն ի մոլորակս։ (Արիստ. աշխ.։ Շիր.։ Շ. բարձր.։)
ԵՐԵՒԱԿ. Տեսիլ. երեւոյթ. երեւեցուցիչ. պատկեր. նշանակ. օրինակ.
Երեւակ կենացդ փայտի ձեւասցի ի պատկեր այտիս։ Ճշգրիտ տեսակ կերպի երեւակիս բանականի։ Իբրեւ զերեւակ նմին եւ տեսակ կոչի։ Երկրի երեւակ, ծագմանն դիտակ. (Նար. ՟Կ՟Է. ՟Հ՟Ե. եւ Նար. խչ.։)
Ոչ եւս կարօտանայ ծածկեալ հրամանացն յառակացն երեւակացն». յն. մի բառ, է՛նիղմա. (Նիւս. երգ.։)
Բլուր երեւակ բազում վայրուց». իբր երեւեցուցիչ. (Զենոբ.։)
ԵՐԵՒԱԿ. Երազ. ցնորք.
Երեւակ է խաբէութիւն մտաց ի ննջեալ մարմինս։ Երեւակ է զարմացումն մտաց ի ննջել մարմնոյն։ Երեւակ է անէութեան տեսութիւն. (Կլիմաք.։)
ԵՐԵՒԱԿ, ի, աց. ա. Երեւելի. նշանաւոր. անուանի. ἑπιφανής clarus, illustris
Գովեստ զայնոսիկ՝ որ առ օտար եր արտաքին պատերազմն լինին երեւակք, բայց մեք ասասցուք զայնոսիկ՝ որ ի մեծագոյն պատերազմին (առաքինութեան) լինիցին արիագոյնք եւ յոյժ երեւակք. (Պղատ. օրին. ՟Ա.)
Յառաջնումն եւ ոչ մի ոք յերեւակացն եւ մեծամեծացն եղեւ վարդապետ (յանտիոք). (Ոսկ. գծ.։)