cf. Երեսնամեայ.
եւ մ. ԵՐԵՍՆԱՄԵԱՅ որ եւ ԵՐԵՍՆԱՄԵԱՆ ԵՐԵՍՆԱՄԵՆԻ ԵՐԵՍՆԱՄԻ. Երեսուն ամաց. իբր ռմկ. երեսուն տարու, կամ երեսուն տարուան, կամ տարին.
Զերեսնամեայ մկրտութիւնն ի բարիոք պէտս լուծին. (Լմբ. պտրգ.։)
Երեսնամեայ մկրտիլ. (Յհ. իմ. ատ.։)
Երեսնամենիւ (ա՛յլ ձ. երեսնեմենիւ) հազիւ երեւին զիւրեանց շրջանակն գալ (ոմանք ի մոլորակաց). (Փիլ. նխ. ՟ա.։)
Հերակղիտոս՝ ազգ կոչէ զնա (զերեսուն թիւն), ասելով, յերեսնամենի մարդոյ կարել պապ լինել. (Փիլ. լին.։)
Պապ կարէ լինել երեսնամենի. (Վրդն. ծն.։)
Երեսնամի էր յովսէփ ի ժամանակի՝ իբրեւ կաց առաջի փարաւոնի. նաեւ դաւիթ երեսնամի օծաւ. սոյնպէս եւ տէր մեր երեսնամի էր ի ժամանակի՝ իբրեւ մկրտեցաւ ի յորդանան գետ. (Եփր. ծն.։)
Քահանայս երեսնամիս. (Կանոն.։)
Պարտ է երեսնամին անթերի մնալ. (Շ. թղթ.։)
Այլ հաւատս յերեսնամին, ի չափ յառնեն նախաստեղծին. (Յիսուս որդի.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երեսնամենի | երեսնամենիք |
| accusatif | երեսնամենի | երեսնամենիս |
| génitif | երեսնամենի | երեսնամենեաց |
| locatif | երեսնամենւոյ | երեսնամենիս |
| datif | երեսնամենւոյ | երեսնամենեաց |
| ablatif | երեսնամենւոյ | երեսնամենեաց |
| instrumental | երեսնամենեաւ | երեսնամենեաւք |