cf. Երգիծանութիւն.
ԵՐԳԻԾԱՆՈՒԹԻՒՆ ԵՐԳԻԾԱՆՈՒՄՆ ԵՐԳԻԾՈՒՄՆ. Երգիծանելն, եւ իլն, ըստ ամենայն առման.
Երգիծանութիւն խառնեալ ընդ ազեաց. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Յերգիծանումն եւ ի կոխումն. (Լմբ. առ լեւոն.։)
Եղիցի քաղաքն դիոսպօլացւոց յերգիծումն (այսինքն ի պատառումն, ἕκρυγμα ) եւ բղխեսցեն ջուրք. (Եզեկ. ՟Լ. 16։)
Իբրեւ ետես զերգիծումն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | երգիծանումն | երգիծանմունք |
accusatif | երգիծանումն | երգիծանմունս |
génitif | երգիծանման | երգիծանմանց |
locatif | երգիծանման | երգիծանմունս |
datif | երգիծանման | երգիծանմանց |
ablatif | երգիծանմանէ | երգիծանմանց |
instrumental | երգիծանմամբ | երգիծանմամբք |