musical;
musician;
—ն, music.
μουσικός, -κή, -κόν musicus, -a, -um Որ ինչ սեպհական է երաժշտաց եւ երաժշտականութեան. գուսանական.
Որ ըստ երաժշտական արուեստի յարմարէր զնա։ Իբրեւ գործւով երաժշտականաւ կարասցէ ոք յարմարել։ Յարմարական եւ նուագաւոր բաղաձայնութիւն կատարէր, եւ արդարեւ երաժշտական. (Փիլ.։)
Քաղցրացուցանէր ոմանց զկարգս երաժշտական. (Եղիշ. ՟Գ։)
ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ. Նման երաժշտաց. երաժշտակ. երաժիշտ. երգիչ, կամ նուագածու ճարտար. քաղցրաձայն.
Հեթանոսք աղաղակեն, եւ լինին երաժշտական քարոզք (կամ քարոզութիւն) իմոյ աստուածութեանս. (Զքր. կթ.։)
Երաժշտական թռչնոցն երգովք ամենայն վայրք հնչէին. (Նիւս. կազմ.։)
Քերականութիւն՝ քերականին, եւ երաժշտականութիւն՝ երաժշտականին։ Երաժշտականքն եւ քերթողքն վկայեն. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. այլաբ.։)
Քան զերգս՝ երաժշտականաց ձայնս։ Զերաժշտականաց զերանաւէտ զհոգեղէն հնչմունս. (Շար.։)
Իսկ (Յայտ. ՟Ժ՟Ը. 22.)
Ձայն ... երաժշտականաց արուեստականաց». յն. մի բառ. μουσικός.
Նուագ երաժշտականաց ի քաղցր գինւոջ. (Սիր. ՟Լ՟Ե. 8։)
ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆՆ. գ. μουσική musica, ars canendi
Թուականն (այսինքն թուաբանութիւն) բաղկանայ ի տարորոշ քանակէն՝ որ ըստ ինքեան, իսկ երաժշտականն ի տարորոշ քանակէն՝ որ ըստ բաղազանութեան։ Զթուականն փիւնիկեցիք գտին. իսկ զերաժշտականն թրակացիք։ Երաժշտականին յարակայանայ եւ այլն. (Սահմ. ՟Ժ՟Է։)
Բաժանեալ էր մեզ յայնժամ երաժշտականն. էր տեսակ ինչ երերգոյ՝ իղձք առ աստուածսն. միւս տեսակ՝ ողբք. եւ այլն. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)