s.

pinna-marina.

s.

Ծովային կենդանի՝ կամ խեցեմորթ, որ ասի տոկալ ի հուր. (շփոթելոյվ զյատկութիւնս կոնքեղի կամ պինայի ընդ բոնոսոսի եւ ամիանդայ)

Զհուր վառեալ որսորդաց՝ ետես եպենէսն, եւ առփմամբ կերակուր իւր կամեցաւ առնել. եւ ըմբռնեալ զնա որսորդաց, մերկ զնա արարեալ թողին. (Մխ. առակ.։)

Ծովային եպենէսն, որ ի հուր շրջի, եւ հուր ուտէ. զարսն փետեն, թագաւորական զգեստ առնեն, եւ փոխանակ ջրոյ հրով սրբի. (Վանակ. հց.։)

Են կենդանիք՝ որ ի հրոյ ոչ ծախին, այլ առաւել պայծառանան. որպէս զեպենէսն ասեն, եւ զբոնոսոր գազանն. (Վրդն. ել.։)