brother;
մեծ, աւագ, երէց —, eldest -;
կրտսեր —, youngest -;
— հօր or մօր, uncle;
աշխատաւոր —, lay -;
— ի Քրիստոս, — in Christ-Jesus.
ἁδελφός frater Հարազատ արու. համահայր կամ համամայր զաւակ. եղբար, ախպար.
Ծնաւ զկային ... եւ զեղբայր նորա զհաբէլ։ Յարեաւ կային ի վերայ աբելի եղբօր իւրոյ։ Պատմեաց հօր իւրում, եւ եղբարց իւրոց։ Նախանձեցան ընդ նմա եղբարքն իւր.եւ այլն։
ԵՂԲԱՅՐ. ըստ եբր. ոճոյ, նաեւ Մերձաւոր արեան, եւ ընտանի սիրելիք, եւս եւ ամենայն մարդ.
Ի ձեռաց առն զշունչ արեան եղբօր իւրոյ խնդրեցից։ Արք եղբարք եմք մեք։ Ամենեքին դուք եղբարք էք։ Միում յեղբարցս այսոցիկ փոքրկանց։ Ասացէ՛ք եղբարցն իմոց։ Մարեմաւ մարդն յիսուսի, եւ եղբարբք նորա». այսինքն ազգականօք. (եւ այլն։)
Եղբարս կոչեն գիրք բազում անգամ եւ զազգականս։ Զեղբօրորդի եւ զազգական գիրք եղբարս կոչեն. (Կիւրղ. ծն.։)
Ի միոյ արենէ ծնեալքն՝ եղբարք անուանին. (Լմբ. էր ընդ.։)
Իսկ ՀՈԳԵՒՈՐ ԵՂԲԱՐՔ ասին եւ են կրօնաւորք.
Եղբայր ոմն։ Ոմանք յեղբարց. եւ այլն. (Վրք. հց. ստէպ։)
ԵՂԲԱՅՐ. նմանութեամբ, Եղբայրատեսակ. որ ոք կամ որ ինչ է կցորդ եւ նման այլոց իւիք օրինակաւ. ընկեր. զուգահաւասար. որ ըստ յն. լտ. է՛ զի եղբայր, եւ է՛ զի քոյր ասի. ἁδελφός, ἁδελφή frater, soror, socius, -ia
Եղբայր եղէ համբարուաց, եւ ընկեր ջայլեմանց. (Յոբ. ՟Լ. 29։)
Այբն եղբայր է միակին։ Եղբարք առաքինութիւն եւ չարութիւն, ըստ այնմ որով միոյ ոգւոյ ծնունդք են. եւ թշնամիք, եւ այլն. (Փիլ. լին.։) որ եւ զկրկին զգայարանս՝ եղբարս ասէ իրերաց։
Որ առ լեզուովն են տտիպ տեսակաւն, եւ որչափ ջերմացուցիչքն են, կծուք կոչեցաք, եղբարք գոլով. (Պղատ. տիմ.։)