vn.

cf. Դիզանամ.

ձ. կ.

Դիզել, եւ դիզանալ. կուտակիլ. բարձրանալ. եւ Բազմանալ ի վերայ միմեանց. խռնիլ.

Ծուխ խնկոյն ելանէր դիզանէր իբրեւ զամպ։ Ծուխն՝ որ դիզանէր, նշան լինէր գործոյն. (Եզեկ. ՟Ը. 11։ ՟Ա. Մակ. ՟Դ. 20։)

Եւ ի դիզանել ի վերայ նորա ժողովրդոցն. (Ղկ. ՟Ժ՟Ա. 29։)

Զմիմեամբք դիզանէր ի միմեանց վերայ (ամբոխն). (Ագաթ.։)

Ամպք ի վերայ ամպոց դիզանին. (Շիր.։)

Ալիք զալեօք դիզանէին. (Վեցօր. ՟Գ։)

Մեղք նոցա մեծամեծք ի կշիռս դիզան։ Դիզան մեղք ի մեղաց վերայ. (Ոսկ. ծն. եւ Ոսկ. հռ.։)