adj.

very troublesome, very harsh, haughty, wicked.

adj.

ἁργαλεώτερος, δυδυχέστερος, δεινότερος, χαλεπότερος, -τατος molestior, pejor, pejus, gravissimus;
miserior, -ius Առաւել կամ կարի դժնդակ. վատթարագոյն. խստագոյն.

Դժնդակագոյն վնաս, մոլեգնութիւն, պատիժ, տանջանք. (Փիլ.։ Կիւրղ. գանձ.։)

Դժնդակագոյն է ցանկութիւն։ Չարեաց դժնդակագոյնն նախանձ. (Փիլ.։)

Դժնդակագոյն քան զիւր նախնի թագաւորսն լինէր. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Դժնդակագոյն է քան զամենայն դեւս։ Այս է քան զամենայն դժնդակագոյն մեզ ի նոցանէ վտանգ. (Յհ. իմ. եկեղ. եւ Յհ. իմ. պաւլ.։)

Դժնդակագունիցն դիպեալ կրից. (Երզն. մտթ.։)

adv.

եւս Չարաչար.

Զնոյն սատակումն կրել, նաեւ դժնդակագոյնս եւս, որչափ դժնդակ՝ քան որ արհամարհեն զօրէնս մովսէսի, արհամարհել զտէրն. (Բրս. հց.։)