discontented, dissatisfied.
ԴԺԳՈՀ ԼԻՆԵԼ. ἁχάριστος εἵμι ingratus sum Անգոհ եւ ապաշնորհ կամ անշնորհակալու լինել. տրտնջել. դժկամակ լինել. տժգոհ ըլլալ. ճշգոհալ.
Յաճախ դժգո՛հ է մարդ։ Եւ զհրէայսն ոչինչ այնպիսի կորոյս, որպէս դժգոհսն լինել. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 25։)
Դժգոհ լինել զհարց եւ զեղբարց. (Եւագր. ՟Ի՟Ե։)
Յատուկ է փոքրահոգութեան՝ ողբալ յամենայնի, եւ դժգոհել. (Արիստ. առաք.։)