cf. Դարահոս առնեմ.
ԴԱՐԱՀՈՍ ԱՌՆԵԼ. գործել, լինել. ԴԱՐԱՀՈՍԵՄ ԴԱՐԱՀՈՍԻՄ. Հոսել կամ հոսիլ ի դարէ ի վայր. գահավէժ առնել, եւ լինել.
Զդի նորա դարահոս արար. (Զենոբ.։)
Զանձինս դարահոսս եւ քարավէժ առնել ի խորխորատ։ Քարավէժ դարահոս անձամբ զանձինս առնիցեն։ Յատակս իսկ մեղացն դարահոս լինէր. (եւ այլն. Ոսկ. մ. ՟Ա. 9. 13։ ՟Բ. 1. եւ 3։ Ոսկ. եփես. ՟Ժ՟Ը։ Ոսկ. ՟բ. տիմ. ՟Բ։)
Յորժամ դարահոս ոք ի խոր ուրեք ձորոյ անկանիցի. (Ոսկ. ես.։)
Գահավէժ առնէ, եւ դարահոս գործիցէ. (Երզն. մտթ.։)
Ի գերգեսականն յայն լեալ դարահոս. (Անան. եկեղ։)
Կամ վիմօք դարահոս լինիցիս. (Եփր. քրզ.։)
Հի՞մ քարավէժ եւ դարահոս լինիս ի վախից։ Յառապարս դարահոսեալք։ Ի վայր դարահոսեսցեն յանդունդս ի հուր գեհենին. (Մանդ. ՟Ժ՟Է. ՟Գ. ՟Զ։)