hy    |   fr

Գրգռիչ

adj.

exciter, provoker.

adj.

Որ գրգռէ. գրգռօղ.

Դրդիչ եւ գրգռիչ։ Գրգռիչ չարեաց. (Եզնիկ.։)

Սատար, եւ գրգռիչ անօրէն իւրում չար մտածութեան. (Փարպ.։)

Յորժամ զգրգռիչսն գտանէ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)

Հանդերձեալ էր յանցանել առանց գրգռիչն. (Եփր. համաբ.։)