to praise, to glorify, to exalt, to magnify, to applaud, to celebrate, to renown;
to cense;
— կարի իմն or յանչափ, to extol, to commend excessively;
— զամձմ, to glory, to boast.
ἑπαινέω, αἱνέω, ἑγκωμιάζω laudo Դրուատել, ներբողել. օրհնել. փառաւորել. բարեբանել. մեծածուցանել. հռչակել զանուն եւ զգործ. երանել. քա՛ջ է ասել.
Գովեցին զնա առաջի փարաւոնի։ Գովեսցէ զքեզ ընկերն, եւ մի՛ քո բերան։ Գովեցի՞ց զձեզ. յայդմ ո՛չ գովեմ։ Գովեցի ես զամենայն մեռեալսն քան զկենդանիսն։ Շրթունք իմ գովեսցեն զքեզ։ Գովեցից զանուն քո։ Գովեա՛ երուսաղէմ զտէր. եւ այլն։
Ոչ ոք այնպէս ստէ եւ անիրաւ խօսի իբրեւ զայն, որ գովէ զմեր գործս. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Չունիմք իշխանութիւն բամբասել զիշխանս, եւ ո՛չ գովօղք կարեմք լինել այնմիկ՝ որ աստուածամարտն լինի. (Եղիշ. ՟Բ։)
Գովեալ, կամ գովեցեալ. (Նար. ստէպ։)
ԳՈՎԻԼ. իբր Պանծալ, կամ պարծիլ.
Զի՞ գովի մեղաւոր ի ցանկութիւն անձին իւրոյ. որ զրկէ, եւ նա գովի։ Գովեցարու՛ք յանուն սուրբ նորա։ Գովեսցու՛ք մեք ի ժառանգութեան քում, եւ այլն։