Գոյնագոյն

adj. adv.

ποικίλος, παντοῖος varius, variegatus որ եւ ԳՈՒՆԱԳՈՅՆ. Պէսպէս գունով. բազմերանգ. երփն երփն. ազգի ազգի. զանազան. գունզգուն. (րէնկ րէնկ, կիւնակիւն, կէօնէ կէօնէ.)

Գոյնագոյն նկարօք եւ պատուական հանդերձիւք. (Եսթ. ՟Ա. 6։)

Ի գոյնագոյն ծաղիկս պսակեալք. (՟Գ. Մակ. ՟Ե. 11։)

Ի գոյնագոյն երանկս։ Զգոյնագոյն նարօտս պատանաց. (Ագաթ.։)

Ոսկի եւ արծաթ եւ գոյնագոյն պատմուճանք. (Ոսկ. ի նեռն.։)