hy    |   fr

Գինեխում

adj.

cf. Գինարբու.

adj.

Բառ ռմկ. cf. ԳԻՆԸՄՊՈՒ.

Իրք մի կայ ու ինքն է ջրբեր (դդում), հանց գինեխում մարդ չէ տեսեր. (Շ. յառակս.։)

Եւ այնպէս երկուքն աղատեցան, եւ գինեխումն կորեաւ. (Ոսկիփոր.։)