adj.

Առաւել եւ յոյժ գերազանց. գերագոյն, եւ Աւելի.

Յառ գերազանցագոյնն սոցա ումեք վերանալ. (Յհ. իմ. ատ.։)

Այսպիսում պատուոյ՝ գերազանցագունի մտաց եւ բանի. (Սարկ. աղ.։)

Զգերազանցագոյնն ցանկայ, եւ անհնարիցն ըղձայ. (Մխ. երեմ.։)

Գերազանցագոյն է քան զհրեշտակս ... Այնքան գերազանցագոյն համբարձեալ, որքան մեկուսի է յեղականացս աստուած ըստ էութեան բանի. (Կիւրղ. գանձ.։)