superlative.
ὐπερθετικός superlativus, excellens Գեր ի վերոյ եդեալ. գերաստիճան. վսեմ. վերին. գերապանծ. եւ Յայտարար գերազանցութեան.
Առագաստ գերադրական. (Ժմ.։)
(իսկ որ յարի.)
Դու խորանին գերադրական, ըստ ձ. այսինքն վերնոյ. անհիւթական։
Գերադրական տունկ (խաչն). (Թէոդոր. խչ.։)
Յայտ առնէ զիւր գերադրական փառսն, որ է խաչն. (Տօնակ.։)
Ի գերադրական փառս ելանել (սրբոցն). (Ճ. ՟Ժ.։)
Զմեծութիւն քո, զիմանալին եւ զանապատումն զգերադրական շնորհն. (Համամ առակ.։)
Գերադրական անմահից աստուածոց. (Ճ. ՟Ա.։)
ԳԵՐԱԴՐԱԿԱՆ ՁԱՅՆ ասի Կրկնութիւն բառի ի սեռականն. ցոր օրինակ, սուրբն սրբոց, սրբութիւն սրբոց, երգ երգոց։ (Նիւս. երգ.։)
ԳԵՐԱԴՐԱԿԱՆ ՄԱՍՆԻԿ ասի առ քերականս ըստ յն. դադօս կամ սդօս, եւ լտ. սիմուս կամ իմուս, յանգ ածականաց. որ չիք ի մեզ, այլ վարեմք զբաղդատականն, գոյն, կամ յառաջոյ դնեմք, եւ՛ս, ամենա. գեր. եւ այլն. (ռմկ. է՛ն մէնծը, էն պզտիկը) (Թր. քեր.։)
ԳԵՐԱԴՐԱԿԱՆ. իբր Յարանուն՝ ըստ թարգմանութեան Բագարատայ ուրումն ի գործս դամասկացւոյն.
Ասին գերադրական. որպէս ի քերականութենէ քերական. եւ այլն։