ὐπερουσίως superessemtialiter Որպէս գերագոյ. գերօրինակ իսկութեամբ. անճառ եւ գերաբնական օրինակաւ.
Ամենեցունց գերագոյապէս անբաւութեամբ միահամուռ ըմբռնօղ։ Քան զամենայն գերագոյապէս արտաքս որոշեալ։ Ամենայն էքս յազնուէ եւ ի բարւոյն են, եւ ամենայն ոչ էքն գերագոյապէս ի յազնուի եւ ի բարւոջն են (այսինքն գերազանցապէս փակին). եւ այլն. (Դիոն.)
Յանճառն իսկութիւն եւ ի փառս գերագոյապէս հաստատեալ. (Լմբ. պտրգ.։)
Անեղին եղանիլ ... եւ մնալ՝ ըստ որում էրն՝ գերագոյապէս յանհասութեան. (Սկեւռ. ես.։)