adv.

որ եւ ԳԵՐԲՆԱՊԷՍ. ὐπερφυῶς supernaturaliter, excedendo consuetum naturae modum, eximie, mirifice Ի վեր քան զբնութիւն հասարակաց.

Գերագոյն քան զէութիւն գերաբնապէս ունի զգերաբնութիւն։ Գերաբնապէս ամենայն բարեզարդութեան՝ յայտնէ։ Գերագոյն քան զմարդ ներգործէ զմարդոյ. եւ յայտնէ զայս՝ կոյս գերաբնապէս ծնեալ. (Դիոն.։)

Գերաբնապէս նախազեկուցեր. (Նար. ՟Զ՟Գ։)

Բան մարմին եղեալ գերաբնապէս ի բնաւորականսն մարդկութեան երեւեալ՝ գտաւ հանգիստ հոգւոյն սրբոյ. (Վահր. երրդ.։)