top of the head, skull, head;
height, summit, top, ridge, pinnacle, extremity, ond, brow.
κορυφή vertex Վերին ծագ գլխոյ մարդոյն, եւ այլոց կենդանեաց. գագաթ. դէքէ, չէքեատ.
Ի վերայ գագաթան փառաւորելոյն ի մէջ եղբարց. (Օրին. ՟Լ՟Գ. 16։)
Բուռն եհար հրեշտակն գագաթանէ նորա. (Դան. ՟Ժ՟Դ. 35։)
Ոչ արասցեն ձեռք իմ խոյր գագաթան անարժանի. (Խոր. ՟Բ. 31։)
Զծերութիւն օձն ի բաց մերկանայ, զխորխն ի գագաթանէ գլխոյն մինչեւ ի տուտն մերկանալով. (Փիլ. լին. ՟Ա. 33։)
Կամ κρανίον cranium, calvaria Սկաւառակ գլխոյ. գանկ. կառափն. պաշ լանաղը՝ թասը, գաքա քէլլէ. եբր. կուլկօլէթ. յորմէ գողգոթա, տեղի գագաթան, կամ կառափման.
Մանրեաց զգագաթն աբիմելեքայ. (Դատ. ՟Թ. 53։ Տես եւ ՟Դ. Թագ. ՟Թ. 35։ Ղկ. ՟Ի՟Գ. 33։ Յհ. ՟Ծ՟Բ. 17։)
Նմանութեամբ՝ Կատար լերանց, բուսոց. եւ Վերին ծագ ամենայն իրաց. դէքէ.
Ի գագաթանց լերանց. (Օր. ՟Լ՟Գ. 15։)
Զգագաթն լերին. (Սարգ. ՟ա. յհ. յռջբ։)
Ի գագաթան տեղւոջ. (Շար.։)
Ի բարձրագոյն լերանց գագաթունս բնակելով. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
Յորժամ զհասկիցն զկերպարանս ի գագաթունսն երեւեցուցանեն. (Լաստ. ՟Ժ՟Ը։)