cf. Բորբոք.
Բորբոքելն, եւ իլն, ըստ ամենայն նշ. իրօք՝ կամ նմանութեամբ.
Վառարան բորբոքման անշէջ կայծական։ Աներեւոյթ կրակարան տապոյ՝ բորբոքմամբ մեծաւ անզովանալի։ Իբրեւ զփայլուած բոցոյ բորբոքման։ Ոմն եւ բորբոքմունք իւր։ Բնաւիւք բորբոքմամբք՝ մահաբեր երկամբք վնասեալ. (Նար.։)
Փայլատակունք եւ բորբոքումն (կամ բորբոքմունք) ի լերին Սինայ. (Վրդն. ծն.։)
Չէ՛ եւ չէ՛ ինչ օգուտ բորբոքումն լուսոյ զկնի. (Սարգ. յկ. ՟Զ։)
Կենդանի երանութիւն Աստուծոյ՝ էր, եւ է, բորբոքմամբ բարեաց։ Բորբոքմամբ սիրոյն յորդեալք. (Յճխ.։)
Յաւելեալ ի բորբոքումն չարութեանն՝ զոր ունէր ընդ սրբոյ յուսկանն. (Խոր. ՟Գ. 10։)
Բորբոքում բարկութեան. (Նար. ՟Ժ՟Է։)
Բորբոքումն ախտաշարժութեան. (Գր. հր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բորբոքումն | բորբոքմունք |
| accusatif | բորբոքումն | բորբոքմունս |
| génitif | բորբոքման | բորբոքմանց |
| locatif | բորբոքման | բորբոքմունս |
| datif | բորբոքման | բորբոքմանց |
| ablatif | բորբոքմանէ | բորբոքմանց |
| instrumental | բորբոքմամբ | բորբոքմամբք |