ἁμβλύτερος, ἁμβλύτατος hebetior, obtusior Կարի բթացեալ. առաւել բութ եւ գուլ։ Նմանութեամբ, Տկարագոյն, կամ Որ դժուարաւ ըմբռնէ.
(Ծերոց) ականջք՝ դժուարալուրք, եւ իւրաքանչիւր ոք այլոցն եւս զգայութեանց բըթագոյն։ Որչափ մեծ է երկիւղ, այսչափ եւ տեսանելն եւ իմանալն՝ բթագոյն լինի։ Մինչ զի շարունակութեամբ յաճախութեանց գործեցելոցն՝ բթագունիւք դժնդակացն երեւութիւնք վարիլ՝ թւիլ. (Փիլ.։)
Առաւել կամ Կարի բութ (անկիւն՝) ըստ երկրաչափութեան.
Մին հաստատուն անկիւն առնէ յետ բթագոյն անկեանն ըստ կարգի տափարակացն եղելոց. (Պղատ. տիմ.։)