obedient, submissive.
εὑπειθής qui facile obsequitur Դիւրահաւան, անսացօղ. հլու. դիւրալուր.
Հարք բարեսէրք, եւ որդիք բարեհաւանք. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Զայս՝ ոչ վասն յանդգնելոց ասէ, այլ բարեհաւանիցն. (Ոսկ. գծ.։)
Բարեհաւանն հօրն՝ միշտ զնորա կամացն զհաւանութիւնն փութայր կրել. (Կլիմաք.։)