adj.

Ունօղ կամ կրօղ զբանարան, իմա՛ զբանակ՝ ըստ որում տախտակ դատաստանաց.

Նաբաթ եւ աբիութ, քահանայք վակասաւորք, բանարանակալքն, եւ մանեկաւ որքն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ. (ուր ի լտ. վրիպակաւ բացատրեալ է՝ փակակալ, ունօղ բանալեաց։))