to pretend, to conceal under a pretext;
to calumniate;
to accuse, to impeach.
αἱτιάομαι causor, criminor, σκήπτω fingo, praetexo Կցկցել. կարկատել. ստութեամբ յօգնել բաղայս, այսինքն պատճառանս վասն իւր, կամ մեղադրանս ի վերայ այլոց. պատճառել. մեղադրել. ստգտանել.
Յորժամ մեղիցէ, բաղբաղէ եւ բարուրս դնէ զաստուածութիւնն, զիւր խոտորումն յեղմանն դնելով Աստուծոյ։ Մի՛ զհարկ բաղբաղեր, այլ զքո զբարսդ։ Պարսաւասէր մասն ունելով՝ պատճառեն եւ բաղբաղեն զանպատճառն եւ զանբաղբաղայն. (Փիլ. Ստէպ։)
Հնարի հնարս, եւ ցաւս ինչ յորովայնի ունել, եւ բաղբաղել չարչարանս. (Խոր. ՟Ա. 31։)
Զայս ինչ եւ զայն բաղբաղես, եւ պատճառես զպատճառս մեղաց։ Մի՛ ինչ բաղբաղեսցես, մի՛ ինչ արուեստաւորեսցես հակառակ քո փրկութեանդ։ Ածաբ. (մկրտ.։)
Ոչ զաղքատութիւն ունի բաղբաղել. (Պիտ.։)
Բաղբաղեն ի խորհուրդս իւրեանց, կարկատեն զրաբանութեամբ. (Մագ. ՟Լ՟Թ. (որ եւ ի ՟Բ. ՟Դ. վարէ իբր պատրուակել կամ թաքուցանել պատճառանօք)։)
Մի՛ բաղբաղեսցէ ասել, թէ ի բազմին դադարի յարձակումն բնութեանն. (Իգն.։)
Բառս իմն եւ քնոււթիւն ընդդէմ միմեանց ուսոյց բաղբաղել։ Յամօթ լիցին նոքա, որք արարած բաղբաղեցին (այսինքն յօդեցին) զբանն Աստուծոյ. (Լմբ. ատ. եւ Լմբ. առակ.։)
Զամենայն իսկ պատմութիւնս քերթողացն պատճառ կորստեան յիրաւի ոք թէրեւս բաղբաղեսցէլինել այսինքն ամբաստանեսցէ փաստիւք. (Պիտ.։)