cf. ԲԱԽՈՒՄՆ.
Ընդ միմեանս բախութիւն իմն ամենայն երկնի, ըստ որում յարմարին կիսագունդքն. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բախութիւն | բախութիւնք |
accusatif | բախութիւն | բախութիւնս |
génitif | բախութեան | բախութեանց |
locatif | բախութեան | բախութիւնս |
datif | բախութեան | բախութեանց |
ablatif | բախութենէ | բախութեանց |
instrumental | բախութեամբ | բախութեամբք |