Աքեացք

s.

σκέλος crus, pes, femur Աք աքացանք. այսինքն ոտք կենդանոյ հանդերձ սրունիւք.

Եթէ կարասցէ թափել հովիւ ի բերանոյ առիւծու աքեացս երկուս. (Ամովս. ՟Գ. 12։)

Երկու աքեացս, գարշապարքն՝ որք ընթացան ի ծառն, եւ ելին ի դրախտէն. (Լմբ. ամովս.։)