ԱՐՏԱՃԱՌՈՒԹԻՒՆ ԱՐՏԱՃԱՌՈՒՄՆ. ὀμιλία sermo, disputatio, homilia Ճառ. խօսք. եւ Վիճաբանութիւն. խօսուածք, հակաճառութիւն.
Զնոյնն ասել աստուածաբանական արտաճառութեամբք ըստ պատշաճն պիտոյից. (Դիոն. թղթ.։)
Զառ հրեշտակս ըստ հաւատոց զաստուածս բանականս արտաճառունս. (Մաքս. եկեղ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | արտաճառումն | արտաճառմունք |
accusatif | արտաճառումն | արտաճառմունս |
génitif | արտաճառման | արտաճառմանց |
locatif | արտաճառման | արտաճառմունս |
datif | արտաճառման | արտաճառմանց |
ablatif | արտաճառմանէ | արտաճառմանց |
instrumental | արտաճառմամբ | արտաճառմամբք |