hy    |   fr

Արծաթքաղցութիւն, ութեան

s.

cf. Արծաթսիրութիւն.

cf. ԱՐԾԱԹՍԻՐՈՒԹԻՒՆ.

Որ կցորդն եղեւ օտարացն մեղաց վասն արծաթքաղցութեան. (Սարկ. քհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արծաթքաղցութիւն արծաթքաղցութիւնք
accusatif արծաթքաղցութիւն արծաթքաղցութիւնս
génitif արծաթքաղցութեան արծաթքաղցութեանց
locatif արծաթքաղցութեան արծաթքաղցութիւնս
datif արծաթքաղցութեան արծաթքաղցութեանց
ablatif արծաթքաղցութենէ արծաթքաղցութեանց
instrumental արծաթքաղցութեամբ արծաթքաղցութեամբք