ԱՐԳԵԼԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ որ եւ ԱԲԳԵԼԱՎԱՐՈՒԹԻՒՆ. Արգելականն գոլ կամաւ. միայնակեցութիւն. կրօնաւորութիւն. խստակրօնութիւն.
Վասն հնութեան բազմամեան արգելաւորութեան կենաց քոց. (Եւագր. ՟Ժ։)
ἑγκράτεια continentia Ժուժկալութիւն հակառակ անարգել ցանկուեան. ինքը զինքը զսպելը.
Տանջանք իգախազութեան՝ արգելաւորութիւն։ Արգելաւորութիւն իբրեւ հիմն յառաջագոյն եգեալ յոգւոջն՝ զայլսն եւս ի վերայ շինեն զառաքինութիւնս։ Նախանձ արգելաւորութեան կրօնից. եւ այլն. (Փիլ. ստէպ։)
որպէս Արգելական կեանք.
Հրամայէր սպասաւորին յարգելաւորութենէն զինքն ի խոնարհ իջուցանել. (Շիր. քրոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արգելաւորութիւն | արգելաւորութիւնք |
| accusatif | արգելաւորութիւն | արգելաւորութիւնս |
| génitif | արգելաւորութեան | արգելաւորութեանց |
| locatif | արգելաւորութեան | արգելաւորութիւնս |
| datif | արգելաւորութեան | արգելաւորութեանց |
| ablatif | արգելաւորութենէ | արգելաւորութեանց |
| instrumental | արգելաւորութեամբ | արգելաւորութեամբք |