adj.

Որ հասանէ ի թիկունս յատեան դատաստանի, կամ ի դէպ ժամու. (ի ռմկ. ատեն).

Մեզ ժամանեա՛ միշտ յատենի՝ ատենահաս սուրբդ սարգիս. (Տաղ.) եւս եւ յօրինակս ինչ (Շար.։)

Երթեալ ի գագ առ ատենահա սուրբ Սարգիսն. (Մաղաք. աբ.։)

(Վարդանանք) ատենահաս արագ յօգնութիւն, ուխտաւորաց իւրեանց փրկութիւն. (Գանձ.։)