Հաճոյ գտանիլն Աստուծոյ. հաճելն զԱստուած.
Աստուածահաճոյութիւն (նոյի) առաւել պարիսպ էր ընդդէմ ջրոցն քան զչնչին տախտակսն տապանին. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Գ։)
Զիա՞րդ փոխեցաւ հաւատովք ենովք. փոխելոյն պատճառք աստուածահաճութիւնն է. (Ոսկ. եբր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածահաճութիւն | աստուածահաճութիւնք |
| accusatif | աստուածահաճութիւն | աստուածահաճութիւնս |
| génitif | աստուածահաճութեան | աստուածահաճութեանց |
| locatif | աստուածահաճութեան | աստուածահաճութիւնս |
| datif | աստուածահաճութեան | աստուածահաճութեանց |
| ablatif | աստուածահաճութենէ | աստուածահաճութեանց |
| instrumental | աստուածահաճութեամբ | աստուածահաճութեամբք |