Կարողութիւն ասելոյ կամ հրաման տալոյ. զօրութիւն եւ իսկութիւն ներքին բանի.
Մի յերեսեան ասողութիւն եւ բնութիւն. (Քեր. քերթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ասողութիւն | ասողութիւնք |
accusatif | ասողութիւն | ասողութիւնս |
génitif | ասողութեան | ասողութեանց |
locatif | ասողութեան | ասողութիւնս |
datif | ասողութեան | ասողութեանց |
ablatif | ասողութենէ | ասողութեանց |
instrumental | ասողութեամբ | ասողութեամբք |